Voor mijn opdracht bij gemeente Het Hogeland kom ik op plekken waar ik nog nooit ben geweest zoals de kernen Den Andel, Ulrum en de buurtschappen Ranum, De Dingen en Roodehaan. Een prachtige, uitgestrekte gemeente in de provincie Groningen met mooie inwonerinitiatieven en -projecten. Hier zit veel energie en is creativiteit volop aanwezig!
Ik ben onder de indruk van de verhalen van de inwoners, over de problemen waar ze tegenaan lopen, hoe ze invulling geven aan Noaberschap en zich bekommeren om dorpsgenoten die zorg of ondersteuning nodig hebben. Soms op (verre) afstand van formele zorgvoorzieningen als huisartsenpraktijken, dokterswacht, apotheken of sociale services. In de verschillende dorpskernen zijn inspirerende voorbeelden van plekken waar inwoners samenkomen om te praten, te eten en elkaar te helpen. Dit zijn de haarvaten van de samenleving, zonder welke het niet mogelijk is om te werken aan de uitdagingen in het Noord-Nederlandse gezondheidslandschap. Het inzetten op sociale innovatie en het versterken van lokale burgerkracht is m.i. een randvoorwaarde voor het toegankelijk, beschikbaar en bereikbaar houden van zorg- en welzijnsvoorzieningen in de regio. Sociale innovatie is onlosmakelijk verbonden aan (technologische) vernieuwing van zorg en welzijn.
Ik zie in Het Hogeland overeenkomsten met datgene wat ik tijdens de handelsmissie in Canada zag en hoorde in de ouderenzorg. In beide gevallen gaat het om uitgestrekte gebieden en is het ongelooflijk belangrijk om mensen met een zorgvraag en hun naasten op slimme wijze in eigen leefomgeving te ondersteunen in lokale netwerken of ook wel ‘circles of care’. Hierin werken professionals van zorg- en welzijnsinstellingen samen met vrijwilligers in dorpen/wijken en met andere informele partners, daar waar het kan met gebruik van digitale toepassingen.
Meer investeren in deze lokale infrastructuren is cruciaal voor de transitie van zorg naar gezondheid. Daarbij is het belangrijk om variëteit te omarmen: de praktijk in Den Andel ziet er anders uit dan die in Ulrum. De meerwaarde ligt er in dat overheden en zorgverzekeraars juist verschillende vormen van lokale gemeenschapszorg faciliteren. Aanvullend kunnen zij dan uitvoeringsprakijken stimuleren om van elkaar te leren, bijvoorbeeld op het gebied van de inzet van gezondheidstechnologie of het ontwikkelen van digitale vaardigheden.
